April

Spring Break lijkt een eeuw geleden en het is alweer eind april. Komende nacht vertrek ik voor een nieuwe trip naar Boston, New York City en Washington, D.C. samen met Michal. Heel veel zin in. Nu eerst een recap wat ik April zoal heb gedaan.

Sinds Spring Break al flink verkouden en geirriteerde longen, dokters hier nemen geen halve maatregelen en proberen van alles, maar tot nu toe heeft nog niets geholpen. Hopen dat het snel over gaat. Heb geprobeerd het rustig aan te doen, maar sinds dat niet helpt, dan maar gewoon vol gas! Spinning gaat wat lastig als je luchtwegen verstopt zitten, maar het gaat.

Heb meegedaan aan een alcohol onderzoek. Met de nodige polonaise aan mijn lijf. Een hoop formulieren, een hoop gehouwehoer, een paar lekkere mixdrankjes en een leuk spelletje op een computer later was ik 87 dollar rijker. Dronken worden, spelletjes spelen en ervoor betaald worden. Veel beter wordt het niet.

Ik heb de voorjaarsklassiekers in het wielrennen kunnen volgen livestreams op de vroege zondagen. (RVV, Paris-Roubaix, AGR en L-B-L) Toch even genieten en de moeite waard om voor op te staan.

Er is hier vorige week zaterdag voor het eerst een versmarkt geweest. Een farmers market is het hier. Rondom het Capitol, het grote witte overheidskasteel in downtown madison was bezaaid met marktkraampjes. Ieder zn specialiteit, want iedere boer maakt wat anders. Van organische spinazie tot kaas en van vers vlees tot oma's koekjes. Het hele gebeuren wordt aangevuld met muziek, cultuur, en stands waar ze je proberen te overtuigen dat 9/11 een samenzwering was. Want dat hoort op een versmarkt.

Een lichtelijke feministische voormalige kolonel van de Amerikaanse luchtmacht horen spreken over vrouwen in het leger. Vrouwen in de frontlinie bijvoorbeeld, special forces, etc. Heel interessant. De discussie ging al gauw richting standaarden. Hoe beoordeel je of iemand waardevol kan zijn in een bepaalde rol? Welke maatstaven hanteer je? Strekking van het verhaal ongeveer: “Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid.” (-Einstein).

De overbuurvrouw schijnt New Girl ook een leuke serie te vinden, dus op een zondag gezellig een paar afleveringen gekeken.

Een vietnam veteraan, die een beetje weg had van George Carlin, vertelde over zijn werk als helikopterpiloot en de vele vlieguren die hij boven het mooie Vietnam. Hij had een hoop eigen beeldmateriaal, geschoten vanuit de helikopters, op de basis en verschillende locaties in Vietnam. Beste quote van een Vietnamese boer toen hij met de Amerikanen sprak: "Waarom zijn jullie hier? Dachten jullie dat we rijk waren?"

Tipje: 'The Newsroom' Een HBO-serie (niet de opleiding, maar de producer) over een nieuwszender in Amerika. Scherp, humoristisch en snel.

Ik heb een gratis stadsfiets via het Red Bike Program. Geen borg, niets. Je krijgt gratis een fiets en een slot. Enige dat je hoeft te doen is 1x week de banden oppompen. 1x per maand langs gaan bij de fietsenmeneer. Hij olie't je ketting, en maakt iets als het stuk is. Alles voor nop. Zo lang je de fiets netjes inlevert wanneer je hem niet meer nodig hebt is er niets aan de hand. Hij heeft je creditcard gegevens, mocht je hem willen naaien.
Op de fiets ben je een stuk sneller aan de andere kant van de campus. Probeer zo nog wat meer van Madison zelf te verkennen.

We zijn naar een football game geweest hier in Madison. Het was een veredelde training met allerlei vage regels. Niemand begreep er wat van en het was koud. Gelukkig scheen de zon en was het gezellig met de groep.

In het kader van de Alumni week ben ik naar een Stress Relief Fair geweest waar ik een korte accupunctuur sessie heb gehad. 2 naalden in elk oor en 1tje recht in mn kop. Voelde best chill.

Het is nu donderdagavond. 6.30PM. Straks om 9.00PM begint het Senior-feest van het College of Agricultural & Life Sciences (CALS) in Stadium Bar, naast Camp Randall, die binnenkort dicht gaat. Afscheid van een studie en afscheid van een bar. Harmen, die in het agrarische frathouse woont gaat DJ'en. Michal en ik gaan naar het feest en op tijd naar huis om onze bus te pakken vannacht om 2.30am naar Chicago O'Hare, waar we om 7.55am naar Boston te vliegen. Zin in!

De Oostkust is een gewilde plaats voor terreur en catastrophe, bleek maar weer vorige week. Mocht dit het laatste reisverslag zijn dan weet je dat het fout is gegaan, want ik ben van plan met een leuk verhaal terug te komen van deze trip.

3 Mei ben ik terug. Later, Madison. x